Panorama de aquí al verano.



Últimamente escribo poco o muy poco en este blog. Sin embargo eso no quiere decir que me haya olvidado de él, ni de la blogosfera, como bien saben quienes me leen con cierta asiduidad.

Además tengo un poco dejado de mano eso de escribir sobre las carreras y el mundillo del atletismo, pero no es porque lo haya dejado, sino porque ahora que estoy federado y formo parte de un club de nueva creación (somos poco más de una docena de socios y socias) tengo otro blog más en el que expresar esa faceta de mi vida. Para muchos de nosotros algo así era un sueño y se ha convertido en realidad.

Sin embargo hoy me apetece comentar que los retos atléticos más importantes de este año ya se van perfilando en el horizonte.

Para empezar, quiero participar en el MAPOMA (para los legos en la materia se trata del Maratón Popular de Madrid) por primera y espero que no última vez. Esto será el 25 de abril.

Sin embargo antes de esa fecha tengo un par de compromisos ineludibles: la Vig-Bay, que es una media maratón que sale de mi ciudad; la IV Carrera campo a través de O Corgo-Corrubedo, cita ineludible puesto que he participado en ella en las 3 anteriores ocasiones y de estas ocasiones guardo preciosos recuerdos y amigos; y, probablemente alguna más. Se perfilan como firmes candidatas la Media Maratón Ciudad de León o los 10 Km. Ciudad Universitaria de Vigo (una o la otra, porque coinciden ambas) el día de mi cumpleaños. ¿No os parece un plan perfecto para ese día?



El segundo gran objetivo es otra gran carrera, tanto por la distancia (50 km.) como por el recorrido.



Se trata de la Ultra Trail Geira Via Nova Romana, una carrera absolutamente diferente porque discurre por una verdadera vía romana, la Via XVIII (clasificada como Patrimonio Nacional en Portugal) del Itinerário de Antonino que unía Bracara Augusta (Braga) y Asturica Augusta (Astorga).



Es un extraordinario complejo arqueológico romano que mantiene prácticamente intactos, a lo largo de más de 30 kms, puentes, muros, casas e la mayor concentración de miliários epigrafados de la Peninsula con inscripciones entre el siglo I y el siglo IV DC.



Los paisajes por los que pasa la prueba también son impresionantes, ya que forman parte del Parque Nacional de Peneda-Gerês, que es el único Parque Nacional que existe en Portugal.



Como prueba de estas afirmaciones os dejo una selección de fotografías que el organizador de la carrera y alma mater del asunto, José Moutinho (uno de los pioneros de las carreras "ultramaratonianas" en su país), ha ido dejando en diversos foros de atletismo a modo de publicidad.



Para después del verano aún no lo tengo claro, así que por ahora no voy a contar más porque no quiero agotar.


11 comentarios:

manuelbinoy dijo...

Impresionante paiaje, que tengas mucha suerte en todos aquellos proyectos que vayas a peparar y como siempre no seguimos leyendo, un abrazo.

Belén dijo...

Te veo liado, no se si eso es bueno o malo XD

Besicos

banderas dijo...

Manuel, sí que es un paisaje maravilloso. Conozco un poco de la zona y es una auténtica gozada, así que recorrer 50 kms. por esos parajes seguramente sea agotador pero recarga las pilas a cualquiera. Gracias por los ánimos. Nos leemos. Un abrazo.

Belén, liado hasta la médula, pero satisfecho. A veces me dicen: "¿Tú cuándo pararás?". Y yo respondo: "Cuando me muera". Sé que hay gente que no gusta de mentar "la bicha" pero yo le perdí el respeto hace mucho. Pasa como con los años... si se tienen muchos es señal de que se han vivido.

Bicosssssssss ;-)

Fernando dijo...

Siiiiii !!!

Este ano cae a Geira e todo o que queiras. Coas saidas dominicais que estamos a facer fondo non vai faltar.
Agora só falta mellorar marca na Maratón e na Vig-Bay.

Adiante Antonio.

Unknown dijo...

¡Ánimo con esas carreras! A la Vig-Bay estuve a nada de apuntarme, ya que me la recomendaron a toda costa, pero ando muy indeciso... ¡hay miedo!

Maravilloso paisaje el de las fotos. Correr por ahí no debe ni cansar, sino rejuvenecer! madre mía... Suerte!!

Agüita dijo...

Je,je,je, te a picado el bicho de la Geira, ahora estas perdido......

Fuera bromas, el paisaje es impresionante, y te jartas de ver miliarios, aunque yo no me pare a leer las incripciones que figuran en ellos, je,je. si llegamos "la" disfrutaremos; tampoco es que sea un paseo, son 50Kms .....

Saludos y espero que las lesiones nos respeten y podamos concluir esos proyectos.

banderas dijo...

Fernando, tes toda a razón do mundo. Será por fondo!!! A estas alturas do ano xa fixen unha morea de longos de 20 ou máis kilómetros e cando comece co adestramento da maratona fondo non vai ser o que me falte. O de mellorar marca vaise intentar. Total ¿qué pode pasar? ¿Que revente? Unha aperta, meu ;-)

Uniacido ¿miedo de qué? ¿de la Vig-Bay? Si te quieres quitar el miedo de encima lo mejor es entrenar y hacer un domingo la prueba con nuestro equipo. Tenemos fecha y todo... sólo es cuestión de apuntarse. El año pasado tuvimos a un par de personas que en la "previa" hicieron en torno a 2 h. 30' y el día de la prueba bajaron más de 10' y terminaron... porque todo está en la cabeza. Anímate!

Agüita, pues claro que me picó. De hecho el año pasado me disteis una envidia que no te puedes imaginar... bueno, ahora igual te la imaginas.

Pues eso, a disfrutarla aunque no sea un paseo... y procurar que las lesiones nos respeten. Un abrazote ;-)

Eifonso lagares dijo...

Bonitos paisajes para correr, ánimo que dicen que querer es poder.
Saludos

banderas dijo...

En ello estamos, Eifonso, no te creas. Como bien comentaba por ahí arriba el compañero Fernando, llevamos unos cuantos fines de semana haciendo "rodajes" de en torno a 20 kms. sin despeinarnos siquiera, así que la base está echada... ahora a construir sólidamente encima.

Saludos ;-)

Alexandra dijo...

hola!! Muchas gracias por tu comentario! debo decir que me quedé bastante impresionada cuando leí Isidoro Romero, porque creo que muy poquita gente conoce esas calles de Vigo!!! jajaja, son verdaderas callejuelas escondidas!

Un beso, tienes un blog genial te sigo! ;)

Banderas dijo...

Hola Alexandra. Vaya sorpresa verte por aquí!!! Si, ya sé, tú también te llevaste una buena al leer mi comentario... una calle tan peculiar como esa no es precisamente de las más conocidas de Vigo... pero por cuestiones laborales tengo que visitarla con cierta frecuencia. He de reconocer que hasta hace poco más de un año jamás había oído hablar de ella (y voy para 42 años).

Gracias por el piropo sobre mi blog... sobre todo porque poco o nada tiene que ver con el tuyo que, por cierto, me gusta curiosear de vez en cuando... como has podido comprobar.

La moda no es lo mío, pero sí la fotografía, así que un saludo para tu chico y un beso para ti ;-)